‘De onderwereld’ is geen parallel universum

onderwereld-geen-parallel-universum

https://quotecatalog.com

Het nachtleven is met al haar seks en drugs geen mysterieuze onderwereld. Doorgesnoven feestgangers blijken doordeweeks gewone mensen te zijn die de hoeksteen van onze samenleving vormen. 

Dit blog is een vertaling van het werk van Alex Flach

De Amerikaanse toeriste Jennifer dacht een leuke avond gepland te hebben. Samen met haar kersverse echtgenoot maakte ze zich op voor een avond uit in een Berlijnse nachtclub. Maar die leuke nacht kwam prompt tot een eind. Ze slikte een xtc-pil. En kort daarna was ze dood.

Dat is hoe de Duitse kwaliteitskrant Der Spiegel vorig week een verhaal bracht over verboden drugs. Officieel heet het nieuws, maar dit soort artikelen zijn echt niet nieuw. Al sinds jaar en dag verlangen krantenlezers naar een blik in een voor vele onbekende en duistere wereld. Direct daarna volgt de moralisering. ‘Als ze nou maar gewoon ‘nee’ had gezegd. Ze wist toch dat het verboden spul is?

Tegelijkertijd weet iedereen weet dat maffiabazen zoals Al Capone gedurende de Amerikaanse drooglegging (1920-1933) alcohol over de Canadese grens in de steden smokkelden en daar in geheime cafés aan de man brachten. Toch weten maar weinigen wie nou precies die alcohol dronk. Waren dat normale mensen, of rare junkies die hun shot nodig hadden?

Als we over drugs praten, gaat het al snel over de schimmige onderwereld. Eigenlijk is dat heel gek. Want overal worden drugs gebruikt. Denk maar eens aan het Europees Parlement, waar in 80% van de toiletten cocaïneresten ligt. Zelfs scholen zijn niet vrij van drugs. Kinderen vallen bijna op als ze géén ritalin slikken om te leren.

Je kan moeilijk ontkennen dat in clubs vaker verboden drugs worden geconsumeerd dan dat het op andere plekken gebeurt. In het nieuws heeft dat drugsgebruik een haast mythische status van een parallel universum bereikt. Het lijkt net alsof het het zich allemaal letterlijk afspeelt in de ‘onderwereld’. Maar niets is minder waar. Nachtclubs zijn geen plekken waarin zich mystieke rituelen afspelen. Het is een plek die gewone mensen aantrekt. Mensen die een leuke avond willen hebben. Mensen die eens gek willen doen, en daarom wel eens van een verboden vrucht willen snoepen.

De meeste van doorgesnoven feestgangers studeren doordeweeks. Misschien is het wel je collega. Of erger nog: je tandarts. Zelfs mensen met een doodgewone kantoorbaan van negen tot vijf worden wel eens high. En al die mensen zijn gewoon onderdeel van onze maatschappij. Dat schimmige nachtleven is niet verkleefd aan de wortel van drugsproblematiek. Het is allemaal gewoon onderdeel van wie we zijn. Maar dan moet je het wel willen zien.

Lees ook: af en toe de controle verliezen geeft ons leven kleur