Tijdens mijn reis door Indonesië stuitte ik op speciale paddoshakes. Ik besloot er eentje met ananas uit te proberen, en had een prachtige ervaring op de parelwitte stranden.
Lees ook: paddo’s / truffels veelgestelde vragen F.A.Q.
Tijdens mijn reis door Indonesië belandde ik op de Gili-eilanden. Samen met mijn drie reisgenootjes en mijn vriend kwamen we aan op het eiland. Gili staat ook wel bekend als het feesteiland. Het eiland dat draait op drank en drugs. Vergis je niet: drugs zijn hier nog altijd streng verboden. Maar dat verbod wordt nauwelijks nageleefd.
Toen we op Bali waren hoorde we al verschillende dingen over ‘magic mushrooms’. We hadden allemaal nog nooit paddo’s gedaan, dus het leek ons leuk om dit te proberen in deze fijne setting. Zo rond de middag liepen we richting de andere kant van het eiland om hier even te zwemmen en een paddoshake te bestellen. Ze verwerken de paddo’s hier in een shake. Het kan verschillen wat erin zit, die van ons werd gemaakt met ananas.
Hoewel ik erg tegen de smaak opkeek, omdat ik ga overgeven als ik alleen al aan truffels denk, viel dit me zo erg mee! Ik vond het zelfs lekker. Nadat ik mijn shake op had, settelde ik mezelf op een ligbedje op het strand. Na ongeveer 15 minuten voelde ik de eerste effecten al opkomen.
Eerste effecten
Ik zat op het strand, kijkend naar de zonsondergang die voor mij nog nooit zo intens is geweest. Wolken vertelde verhalen en alhoewel het leek alsof er op het hele eiland een storm ontstond, voelde het alsof de zon bleef schijnen onder onze parasol. De donkere wolken mengde zich steeds meer met de witte wolken en ik was in afwachting tot ze ruzie gingen maken met elkaar.
De lucht zag eruit als een kaleidoscoop, heel gek, je weet dat het niet echt zo is, maar toch voelde het zo fijn. Nadat de zon onder was gegaan vonden we het tijd voor een avontuur. Maar we voelden ons veels te veilig op ons plekje, het kostte daardoor dus ook enige moeite om onze plek te verlaten, maar daarna begon ons avontuur.
Wandeling met O-benen
Het lopen was erg grappig, ik had iedere keer het gevoel alsof ik met O-benen aan het lopen was, waardoor ik dus ook erg sloom liep. Tijdens de tocht voelde ik me eigenlijk één met het licht en één met de natuur om me heen. Overal waar ik keek, alles was mooi. Vooral de kleuren groen en paars spraken me erg aan, om een of andere reden.
Nadat we ons veilige plekje hadden verlaten, kwamen we langs een donker stuk. Het voelde net alsof we en soort oorlogsgebied in liepen. De vuurtjes die de locals aan hadden gestoken, waren aan het uitbranden, er lagen kapotte boten op het strand en je zag bijna geen mensen. We voelde ons alsof wij het veilige stukje van het eiland waren en dat overal waar we kwamen, we de veiligheid met ons mee namen. Heel gek als ik daar zo op terug denk.
Terug naar het strand
Nadat we een stuk hadden gelopen kwamen we in de menigte mensen die zich aan het klaarmaken waren om uit te gaan. Hier voelde ik me niet prettig, dus ik liep terug richting het strand en ben hier gaan liggen. Daar zag ik de mooiste sterrenhemel die ik ooit heb gezien.
Toen ik lag voelde het alsof ik alleen was op het eiland, allen bewoog vredig en fijn. Maar wanneer ik rechtop ging zitten, kwam ik weer terug in de bewoonde wereld. Ik besloot gewoon lekker te blijven liggen en de rest van mijn trip te genieten van alles.
Van de fijne setting en van de fijne mensen om me heen. Ik zou nog zo veel mooie woorden willen geven over deze trip, maar eigenlijk was het gewoon niet te beschrijven. Een ervaring om nooit te vergeten.