Ik maak al een tijdje mijn eigen DMT en was al meerdere malen doorgebroken. Het roken kostte me echter steeds meer moeite. De plastic geur en smaak konden mijn longen niet langer meer binnenhouden en ik kon niet meer doorbreken en was alleen maar aan het hoesten.
Lees ook de Veelgestelde vragen (F.A.Q.) van DMT
Toen ontdekte ik dat je er ook Changa van kon maken als je er wat kruiden aan toevoegde en zou zorgen dat er een MAO-remmer bij zat. Zo gezegd zo gedaan. Ik loste de DMT op in Strohrum en voegde er kruiden aan toe, mengde dit en liet het drogen. Zo had ik een gram Changa, die 300 mg DMT bevatte. Die bewuste avond was het zo ver. Lekker alleen thuis op de bank. Telefoon uit, lekker muziekje op en aan de slag. Ik nam mijn houten pijpje en stopte deze vol met het goedje. Nam een paar hijsen en voelde meteen het DMT effect. Minder heftig dan puur, maar meteen zag ik de inmiddels vertrouwde neonlijnen en patronen op de muur. Kleuren werden helderder en ik werd wat euforisch. Life is good!
Wederom stopte ik mijn pijpje en nam een hijs. Ik zat op de bank. Als ik naar links keek zag ik de keuken en als ik naar rechts keek kon ik naar buiten kijken. Ik had het gevoel dat ik bekeken werd door iets van buiten. Als ik dan naar rechts keek zag ik niets, maar schoot ik steeds in de lach. De Changa was met me aan het spelen. Wanneer ik richting keuken keek zag ik de keuken. Vooral de koelkast straalde naar me. Zo stopte ik pijpje na pijpje en elke hijs bracht me dieper in een wereld vol fractals wanneer ik mijn ogen open had en wanneer ik ze dicht hield zag ik weer andere patronen en kleuren en meende ik een soort van stripfiguren met grote ogen en lange tanden. Niks dreigends. Mooi en grappig. Ik was me nauwelijks meer bewust van mijn lichaam. Mijn handen leken me vreemd en konden zo van iemand anders zijn. Ik leek er niet echt controle over te hebben en ook dat was wel grappig. Toch lukte het me steeds weer de pijp te vullen met Changa, deze aan te steken en steeds weer een hijs te nemen. Ik zakte dieper en dieper in de wondere wereld van de DMT. Ik zag een soort van wezens en landschappen en voelde me heerlijk en liet alles over me heen komen.
Op een gegeven moment ontpopte zich een lichamelijk ongemak. Het duurde een tijd tot ik herkende wat er gebeurde. Was dat van mij? Hoorde dit bij mij? Ik had het gevoel dat ik alleen nog maar een hoofd was en dat mijn lichaam er niet meer toe deed. Toch bleef er een gevoel zich aandringen. Opeens wist ik het. Een volle blaas. Hoe moet ik nu naar het toilet als ik alleen nog maar een hoofd ben, dacht ik. Het koste me erg veel moeite op te staan en te lopen en ik was trots dat het lukte. Het voelde als op de automatische piloot. Mijn penis voelde as een vodje, helemaal gevoelloos en als niet van mezelf. Ik schrok ervan. Gauw maar gaan zitten en ontlasten.
Toen ik klaar was keek ik in de spiegel. Jee, wat zag ik er uit. Mijn gezicht was nog nooit zo levend geweest. Ik kreeg de slappe lach en bleef kijken en grimassen trekken. Opeens leek mijn gezicht compleet weg te smelten en schrok ik. Terug maar naar de bank, da’s een stuk veiliger. Ik stopte weer een pijp en boven mij ontpopte zich een waar universum. Ik zag prachtige kleuren, melkwegstelsels, sterren en planeten en het leek me uit te nodigen er in te komen en verder te ontdekken.
Nog een pijpje dan maar. Shit. Out of Changa! Ik had nog pure DMT liggen. Zou ik het nog eens proberen? Ik had echter geen idee hoe ik dat zou moeten gaan doen. De controle over mijn lichaam was ver te zoeken en ik zag op tegen het opstaan, de handeling en de smaak en geur. Het was goed zo. Misschien was het goed zo. Het universum vervaagde langzaam en ik kwam in een soort droomwereld waarin vormen, kleuren en patronen elkaar afwisselden en ik me gelukkig voelde. Ik baalde wel dat ik geen Changa meer had maar het was goed. De Changa was lief voor me geweest.
Toen de effecten allemaal wat minder werden en ik weer wat helderder werd wilde ik buiten op mijn balkon een shaggie gaan roken. Mijn handen voelden als vliegensvlug en nog steeds niet van mezelf. Ik kon lachen om de vingervlugheid ervan. Op mijn balkon keek ik uit over een park. De bomen leken te dansen en me te begroeten. Ik glimlachte en danste een paar pasje mee. Het was goed!
Daarna heerlijk gaan slapen. De volgende dag werd ik wakker en voelde me dankbaar, energiek en vrolijk. Mijn handen leken nog steeds niet helemaal van mezelf en daar kon ik weer om lachen. Ik vraag me nog steeds af wat er gebeurd zou zijn wanneer ik nog wat pure DMT zou hebben gerookt. Zou het universum me opgeslokt hebben? Dit vraagt om meer….
Geef een reactie