Het festivalseizoen zit er weer aan te komen. Dit jaar wordt extra leuk, want ik ga naar BOOM festival in Portugal, jeuj! Maar voordat het zover is moet ik nog even legaal door Frankrijk heen zien te komen. Dat blijkt niet zo gemakkelijk te zijn.
Blogserie over stoned rijden door Europa
Ik ben alweer een tijdje gevorderd bestuurder. Mijn rijbewijs heb ik tig jaren geleden in één keer gehaald. Het oefenen voor dat rijexamen kostte me slechts 25 lessen, een feit dat ik graag aanhaal wanneer ik mezelf complimenteer over mijn rijkunsten. “Zie je nou”, denk ik dan. “Je bent gewoon fantastisch.”
Toch zijn de verkeerswetten het daar niet zo mee eens. Er is namelijk een probleem: ik vind wiet fijn. Nou is dat voor mijzelf niet echt een probleem. Ik blow juist graag. Maar Europa is de laatste jaren een kruistocht gaan voeren tegen blowers die Europa doorkruisen. Stoners moeten oprotten van ‘onze’ wegen, vinden overheden.
Die stelligheid neemt soms ridicule vormen aan. Zo mag je in Nederland niet eens fietsen als je een beetje wiet hebt gerookt. Als je ooit toegeeft dat je vaker dan één keer hebt geblowd, dan ben je gelijk zwaar de lul. Je rijbewijs krijgt dan een levensgroot stempel ‘VERSLAAFD!’ op zich gedrukt. Echt waar. Een vriend van mij mag om die reden de komende vijftien jaar niet door Duitsland rijden. Hij had toegegeven dat hij in Nederland wel eens blowt. Met een beetje mazzel mag hij volgend jaar via een ingewikkeld juridisch proces vragen of hij toch nog, alsjeblieft, een keer mag rijden. Maar dan moet hij wel bewijzen dat hij nooit meer zoiets stoms heeft gedaan.
“Dan stop je toch gewoon even met blowen”, zul je nu vast denken. En dan heb je helemaal gelijk. Als voorbeeldburger doe ik graag wat me wordt opgelegd. Als de wet zegt dat je nu eenmaal gewoon niet mag blowen, dan wil ik me daar voor de verandering wel eens aan houden. Maar hoe?
Dat ga ik proberen uit te zoeken in deze blogserie. Want het blijkt helemaal niet zo gemakkelijk om de wietwetten te volgen als brave voorbeeldburger die stiekem toch wel een beetje blij wordt van het groene goud.
Een van de problemen is dat THC ontiegelijk lang in je lichaam aanwezig blijft. Het gaat dan om hele kleine restsporen die eigenlijk nauwelijks nog invloed hebben op je prestaties. Maar het is vindbaar. En dat is genoeg reden om je keihard te straffen, kutblower.
Om te voldoen aan die allezins onredelijke eis, zal ik mijn softdrugsgebruik in de ban doen. Maar voor hoe lang? Lukt dat me eigenlijk wel, niet blowen? En hoe gevaarlijk is stoned rijden precies? Dat zijn vragen die ik wil beantwoorden in deze blogserie.
Het onderwerp van deze blogs is natuurlijk supercrimineel. Daarom kan ik deze mooi geschreven lappen tekst helaas niet onder mijn eigen naam scharen. Ik weet het. Op deze manier loop ik een gigantisch stukje zelfpromotie mis. Maar goed. Misschien heeft iemand die Ton Kriel heet er nog wat aan.
Lees verder bij deel #2: Ton probeert uit te vogelen hoe lang hij niet mag rijden