2C-I: per ongeluk veel te veel (tripreport)

2C-I_Powder

Mijn eerste keer 2C-I nam ik per ongeluk veel te veel. Toch was het een prachtige trip.

Het is zaterdagavond, 19.00 uur, als ik bezig ben mijn zojuist ontvangen portie 2C-I op te lossen in gedeminiraliseerd water. Daarbij blijft een kleine hoeveelheid van het poeder achter in het zakje wat ik met een pasje er vanaf schraap en “opeet”. Ik doe een hele wilde gok en schat het in op 10mg.

Iets te hoog gedoseerd

Ongeveer een uur later begint een mild, maar toch duidelijk aanwezig effect op te komen. Hoewel het me even doet denken aan een beginnende paddo-trip en het ook even een DXM-achtige werking heeft, moet ik uiteindelijk toch tot de conclusie komen dat 2C-I duidelijk een ander effect heeft dan de andere middelen waarmee ik geëxperimenteerd heb. Maar de effecten zijn op dit moment nog erg mild.

Na het nog een uurtje aan te hebben gekeken ben ik van mening dat deze dosering geen spectaculaire effecten met zich meebrengt en besluit ik om de dosis ‘wat’ te verhogen. Door een behoorlijk stomme inschattingsfout van mij heb ik echter een derde van het flesje opgedronken (waarin 90 milligram 2C-I opgelost zat). Ik besef mij op dit moment dat ik nu 40mg 2C-I binnen heb gekregen, wat nogal overdreven veel is. Zeker aangezien dit mijn eerste ervaring met dit middel is. Maar goed, gedane zaken nemen geen keer en onder het motto van “iedereen die met beide benen op de grond staat, staat stil” ga ik er maar eens goed voor zitten/liggen…

Visueel spektakel

Na een half uur begint het effect op te komen. Het is enigszins vergelijkbaar met paddo’s, maar toch duidelijk anders. De visuele effecten beginnen met de bekende golvende lijnen en zeer heldere kleuren, maar worden al gauw een heel stuk heftiger. Rond 10 uur zit ik met open mond van verbazing mijn uiterst dynamische omgeving te bewonderen. Ik kijk naar een betonnen muur op amper 2 meter afstand, die iedere paar seconden volledig van kleur verandert en barsten begint te vertonen die vervolgens als natte verf naar beneden
druipen.

Een (oerlelijke) graffiti op een andere muur begint zichzelf uit te breiden, terwijl de muur langzaam oplost in het niets. Objecten beginnen in elkaar over te lopen en waar ik ook kijk, zie ik een wirwar van kleuren, vreemde texturen en andere, behoorlijk heftige visuele hallucinaties.

Ik probeer een gesprek met een vriend van mij te voeren (die zich in een compleet andere – ook enigszins troebele – state of mind bevindt) en hoewel ik mijn uiterste best doe om te focussen zie ik zijn gezicht volledig “morphen” in het gezicht van andere personen…in amper 20 seconden tijd heeft hij een forse baard gekregen en een mond die breder is dan zijn gezicht.

Verwarring

Op dit moment zijn mijn gedachten ook in een allesomvattende chaos verzeild
geraakt. Iedere poging te communiceren mislukt. Enerzijds omdat mijn gesprekspartner in een volkomen abstracte taal tegen mij aan het praten is, anderzijds omdat ik halverwege mijn zin ineens het idee heb dat ik over iets totaal anders aan het praten ben, daar vervolgens over verder praat en dus eigenlijk vrij serieus aan het raaskallen ben.

Ik ben op dit moment zeer zeker van het feit dat ik een veel te hoge dosis heb gepakt, maar toch ervaar ik het zeker niet als een bad trip. Het enige waar ik me een beetje druk om maak is het feit dat het extreem moeilijk is om een inschatting te maken van de ernst van allerlei dingen. Gevoelsmatig zou ik op dit moment mijn hand eraf kunnen hakken zonder dat dat enige serieuze impact zou hebben. Na de trip zou mijn hand er nog gewoon aan zitten…

Bij de les blijven

Maar het lukt me toch nog wel om het rationeel denken op dit niveau vast te houden en te begrijpen dat alle eventuele gekke dingen die ik doe ook echt plaats zullen vinden. De totale wirwar van in elkaar overlopende gedachten en compleet abstracte gevoelens houdt enkele uren aan, waarna de realiteit weer langzaam begint terug te keren. Het is inmiddels 3 uur geworden en ik ben weer in staat om een gesprek te voeren wat ook daadwerkelijk ergens over gaat. Het blijft echter moeilijk om een bepaalde gedachte vast te houden.

De visuele effecten zijn iets afgenomen, maar zijn zelfs nu nog sterker dan ik ooit van enig middel heb meegemaakt. Iemand steekt een sigaret op en enkele seconden lang krijgt de hele ruimte waarin ik mij bevindt de kleur van de vlam. Als ik mij focus op een bepaald object verandert dit voortdurend van kleur en textuur.

Veilig landen

Het is inmiddels 7 uur ’s morgens en ik acht mezelf in staat om naar huis te rijden. Dit vormt inderdaad geen probleem, mede door het feit dat het hier om 7 uur op zondagmorgen niet echt druk op de weg is. Het duurt nog tot 10 uur voordat ik weer helemaal nuchter ben en besluit te gaan slapen.

Evaluatie

Als een korte evaluatie zou ik deze trip willen omschrijven als een zeer indrukwekkende, interessante maar tevens behoorlijk chaotische ervaring. Naar mijn mening zijn bv. paddo’s vooral interessant omdat ze de alledaagse zaken en belevenissen eens vanuit een totaal ander perspectief belichten, meestal positief. Met 2C-I is dit voor mij totaal niet aan de orde. Daarvoor is het effect te onsamenhangend. Maar de visuele effecten van dit middel zijn in 1 woord geweldig…

Geef een reactie