Methamfetamine: verslavende euforie (tripreport)

Je leest erg veel horrorverhalen over methamfetamine, waarin het er vaak op neerkomt dat de drug ‘troep’ is omdat het bijzonder verslavend zou zijn. Ik heb hier altijd mijn vraagtekens bij, is het de schuld van de drug of van de persoon die de drug neemt? Dit maakte mij nieuwsgierig. Dus heb ik maar een kleine hoeveelheid meth aangeschaft, gewoon om het eens een keer te proberen.

Het is oudejaarsavond als mijn vrienden, vriendin en ik zijn afgereisd naar een gezamenlijke vriend die in de polder net buiten de stad woont. Het is inmiddels een terugkomende traditie – eerst naar het vuurwerk kijken, zelf wat vuurwerk afsteken om vervolgens het feest bij mij thuis voort te zetten. 

Ergens was ik wel een beetje zenuwachtig. Ik wist dat er serieuze risico’s verbonden waren aan wat ik ging doen, met mogelijk serieuze gevolgen. Om deze risico’s en mogelijke gevolgen enigszins in te perken, en iets onverstandigs een soort van verstandig te laten verlopen, had ik me goed ingelezen en had ik me een aantal dingen voorgenomen. Ik zou goed blijven eten/drinken, ging het snuiven, zou maximaal 125mg gebruiken en zou na 10:00 uur ’s ochtends niks meer bijnemen.

Een intense belevenis

Omstreeks 21:45 uur pakte ik het gripzakje uit mijn tas en keek even naar het kristal terwijl ik aan het bedenken was hoe ik het kristal het beste fijn kon maken zodat ik het kon snuiven. Ik haalde mijn milligramweegschaal tevoorschijn en kneep in het zakje om te zien of ik een stukje kon afbreken. Het kristal bleek erg broos te zijn en viel zonder al te veel moeite uiteen.

Naar aanleiding van de doseringen waar ik over had gelezen woog ik 7 milligram af, een lichte dosis. Ik verpulverde dit, maakte er een lijntje van en ging ervoor. Het snuiven was niet heel pijnlijk, eerder een beetje onaangenaam (voor de lezers onder ons met een breed referentiekader: in mijn optiek bij verre weg niet zo pijnlijk als 4-FA of 2C-I).

Speed, maar.. anders

Binnen enkele minuten voelde ik de effecten opkomen. Ik voelde me voornamelijk erg helder/scherp en energiek. Het deed me heel erg denken aan speed. Speed maar.. anders. Ik ervaarde een bepaalde warmte die ik op dat moment eigenlijk niet zo goed kon omschrijven. Ik dacht er een tijdje over na en merkte dat ik het echt een stempel wilde geven, simpelweg omdat ik het niet zo goed kon plaatsen. Ik bestempelde het als euforie, iets wat ik denk ik gewoon niet had verwacht bij een relatief lage dosis. 

23:45 – Ik zat in dubio. Het voelde fijn maar ’t is het net niet helemaal en wilde (nog) niet te hard gaan. Uiteindelijk nam ik 3 mg bij, wat verassend genoeg best veel verschil maakte. Nog scherper, nog meer energie en het warme gevoel maakte duidelijk plaats voor euforie.

De lucht vol met vuurwerk

De klok slaat 12 uur en iedereen wenste elkaar het beste voor het nieuwe jaar, voordat we naar buiten verplaatsten. Het uitzicht over de polder was simpelweg magistraal. Voor zo ver het oog rijkt, en aan alle kanten, was de lucht gevuld met vuurwerk. Wat een prachtig aanzicht. Erg bijzonder om het op deze manier te ervaren. 

We staken ons eigen vuurwerk af (bohhh bergen shells de lucht in hengsten 😍) en gingen nog eventjes nazitten voordat we naar mijn huis vertrokken.

Eten en douchen

Het is alweer 03:00 uur voordat we bij mij thuis aankwamen. Tijd om eventjes te douchen en wat te eten. Op een avondmaal en een aantal oliebollen na had ik verder namelijk nog niet zo veel gegeten, dus het was ook echt hoog tijd. Ik had niet verwacht dat er ook maar enige vorm van eetlust aanwezig zou zijn, laat staan dat eten zou lukken! Niets bleek echter minder waar, eten was zeker goed uit te voeren!

Na het douchen en het eten pakte ik m’n weegschaal, woog 25 mg af en maakte hier een lijntje van wat ik vervolgens opsnoof. 

Heel veel euforie

Wow. Wat een bizar verschil in tegenstelling tot wat ik al had geconsumeerd. Euforie. Heel erg veel euforie. Alsof ik lekker ging op MDMA met veel meer energie en gewoon nog helder was.  Ik kon niet stil zitten of staan, was continu in beweging en moest die energie ook echt kwijt.

Op dat moment waren we net begonnen met het spel 30 seconds. Op zich wel leuk, maar op dat moment was het voor mij niet echt het beste idee van Nederland. Ik zat op m’n bank en probeerde me enkel op het spel te focussen en stil te zitten. Onbegonnen zaak. Alles was interessant. Ik wilde het spel goed meespelen. Ik wilde alles wat binnenkwam op m’n telefoon lezen en daar op reageren. Ik wilde de film die was aangezet meekijken. Ik wilde de filmpjes kijken die waren gemaakt eerder op de avond. En het allerliefste deed ik al die dingen terwijl ik rondjes aan het rennen was in m’n huis, maar dat kon niet want ik zat op de bank een spelletje te spelen. Het was erg frustrerend en tegelijkertijd leuk omdat ik me echt fantastisch voelde.

Het duurde even maar het spel zat er op. M’n partner en ik hadden natuurlijk dik verloren, maar goed, dat maakte niet uit – alles was toch fantastisch. Ik was inmiddels wat rustiger maar kon nog steeds niet stil zitten. Ik moest bewegen. Ik had nog nooit zo veel energie gevoeld. 

Het euforische gevoel nam redelijk snel af

07:00 – Ik voelde me fijn maar er miste iets. Het euforische gevoel nam redelijk snel af, iets waarvan ik had gelezen dat dit na 3 á 4 uur te verwachten was bij nasaal gebruik en dat dit misschien even naar zou kunnen zijn.

Het was nog geen 10:00 uur en ik wilde de comedown graag nog even uitstellen dus ik pakte wat te eten en maakte een lijntje van 20mg. Ik besefte me op dit moment ook gelijk dat dit het wel eens zou kunnen zijn wat de drug zo bijzonder verraderlijk maakt. Het permanent de euforie willen behouden. Het incomplete effect zodra de euforie verdwijnt. De neiging om dagenlang door te bingen. Maar goed, dat was een zorg voor mijn toekomstige zelf.

Wederom wow. Wat een rush. Wat een euforie. Ik had nog nooit eerder ervaren dat het bijnemen van een drug zo effectief was. De effecten waren iets minder intens dan eerder op de avond, maar zeker niet minder aangenaam!

Ik mengde me weer bij de mensen die er nog waren. Er stond een film aan zonder geluid. Ik was er constant doorheen aan het lullen terwijl er muziek op de achtergrond aan stond. Het was erg gezellig en ik denk dat we zelden zo hebben gelachen.

De laatste dosis

Het was inmiddels bijna 10 uur. Twaalf uur na de eerste dosis en het tijdstip waarvan ik had voorgenomen om te stoppen met bijnemen. Ik had tot op dit moment 55 mg gebruikt, daar waar ik mezelf had voorgenomen om maximaal 125 mg te gebruiken. Ik besluit mezelf hiervoor te belonen met een laatste lijntje van 20 mg. Het euforische gevoel nam weer toe, echter was het dit keer niet zo intens. (totaal geconsumeerde hoeveelheid; 75 a 80mg)

De comedown

14:00 – Het euforische gevoel nam nu snel af. Het gevoel van een incompleet effect kwam, maar was dit keer niet zo heftig. Misschien omdat ik het voor m’n gevoel begreep. Misschien omdat ik me er op had voorbereid. Misschien omdat ik de afgelopen vier uur beter had gegeten. Ik had geen idee. Ik pakte nog even wat te eten en mengde me weer in de gesprekken die gaande waren.

16:00 – Twee mensen waren naar bed verplaatst voor een dutje. We waren nog met zijn drieën over en voerde met  interessante ‘after-gesprekken’ terwijl we een beetje op de bank hingen. Het euforische gevoel maakte ruimte voor een aangename afterglow. 

18:30 – Ik merkte dat de effecten nu toch wel aanzienlijk minder werden, ik begon moe te worden en had trek. Ik had verwacht dat naarmate de dag vorderde ik de behoefte wel zou voelen om bij te nemen gezien het stigma van meth. Dit was (gelukkig) niet echt het geval, sterker nog, ik vond de comedown wel meevallen.

19:00 – Iedereen was weer wakker en had trek, persoonlijk hunkerde ik echt naar vettig voedsel. Uit gemakzucht bestelden we pizza. Na het eten werd ik weer wat actiever. Het gevoel dat ik aan het inkakken was leek op pauze te staan. 

21:30 – De laatste mensen waren vertrokken. Het was tijd om nog even het één en ander op te ruimen, te douchen en naar bed te gaan. 

22:30 – Na het douchen besefte ik me dat ik eigenlijk helemaal niet moe was. Of nouja.. misschien kwam het wel doordat ik weer even actief bezig was geweest en zou ik wel in slaap gevallen zijn als ik in bed was gaan liggen. 

Maar goed, omdat ik niet op plafonddienst zat te wachten nam ik 3 mg Etizolam en ging ik in bed liggen. Ik werd 14 uur later wakker.

De dagen erna

Ik heb niet echt een ‘craving’ ervaren in de dagen die volgde, het werkleven stond weer voor de deur en door m’n vermoeidheid vond ik het eigenlijk allemaal wel mooi geweest. Naast het erg moe zijn was ik sneller gestrest, was ik erg snel geïrriteerd en voelde ik me emotioneel ‘leeg’. Verder vond ik het lastig om mijn aandacht erbij te houden, veelal omdat ik gewoon wilde slapen. 

Conclusie

Doet meth het horrorstigma eer aan? Tsja.. Zoals ik in het tripreport beschrijf vond ik de euforie met name erg verraderlijk. Zeker omdat het effect niet helemaal compleet voelt wanneer de euforie afneemt, iets wat in mijn optiek bingen erg aantrekkelijk maakt. Dus ja – laten we vooropstellen dat meth (heel erg) verslavend is. 

Ondanks het stigma wat meth met zich mee draagt, was ik prima in staat om tijdig te stoppen, minder te gebruiken dan ik mezelf had voorgenomen en heb ik naar mijn idee geen ‘craving’ ervaren. Ik vond het een intense, maar aangename, ervaring.

Voor degene die van plan zijn om het ook een keer te proberen.. Weet je van jezelf dat je sterk in je schoenen staat? Overweeg het nogmaals. Ga je er toch voor? Neem de nodige maatregelen en wees voorzichtig. Weet je van jezelf dat je de ruggengraat van een Wacky Waving Inflatable Arm Flailing Tube Man hebt? Doe het niet.